فنیقی ها و مصری ها و بابلی ها مخترعان این کتابت هستند که بعدا توسط یونانی ها تکمیل و رواج یافته است و در واقع ریشه خط لا تین را تشکیل می دهد

● خط تصویری

انسان در آغاز برای ثبت وقایع یا انتقال پیام تصاویری می کشید مثلا تصویر خورشید به معنی روز و ماه به معنی شب بود. با پیشرفت تمدن و کامل شدن انسان ها این تصاویر ساده تر شدند و برای انتقال پیام ها سرعت عمل پیدا کرد و قراردادی برای انتقال پیام خطی بین خودشان به وجود آوردند. مهمترین این خط مجموعه علا مت هایی است که در مصر به کار گرفته شده و بدان نام هیروگلیف hirogelif نهاده اند نقوش و علا ئمی روی برگ های پاپیروس می کشیدند.

● خط هجائی

خط هجائی یا خط صورت نگار که برای هر صدایی علا متی را با کشیدن تصویر یا علا ئمی یا نقوش خاصی به کار گرفته و در واقع هجی کلمات شروع شد مثلا برای فهماندن Believe از علا مت زنبور Beel و برگ leaf استفاده می شده است.

● خط الفبایی

مرحله تکامل خط است که امروزه با تغییراتی مورد استفاده قرار گرفته است.

فنیقی ها و مصری ها و بابلی ها مخترعان این کتابت هستند که بعدا توسط یونانی ها تکمیل و رواج یافته است و در واقع ریشه خط لا تین را تشکیل می دهد.

● خط میخی

در نزد ایرانیان قدیم معمول بوده و آن را از کلدانیان Kolbanian و قوم آرامی گرفتند و تغییراتی به آن داده اند. از چپ به راست نوشته می شود ۴۲ حرف داشته که به طور عمودی و افقی نوشته می شوند از این خط سنگ نوشته های هخامنشیان را می توان نام برد در این خط هر صدا علا مت خاصی دارد که مجموع صداها ۲۱ حرف بوده اند. بایرون ولیزی izVeli Bairon نخستین کسی بود که خط میخی را کشف کرد.

● خط پهلوی

از آرامی گرفته شده بود و بسیار مشکل هم بود چون یک حرف باید چندین صدا داشته باشد. بیش از ۲۵ حرف نداشت و دو رقم هم بود اشکانی و ساسانی.

● خط اوستایی

گرچه این خط از پهلوی اقتباس شده بود اما تغییرات فراوانی یافت از جمله اینکه اعراب داخل حروف گردید و از چپ به راست نوشته و خوانده می شد و ۴۴ حرف داشت.

خط آرامی از خط میخی است که برخی از کتیبه های هخامنشیان بدان نوشته شده است.

● خط های دیگر

▪ خط سغدی: که از خط آرامی اقتباس گردیده.

▪ خط عربی: که از خط قبیله بنی سام بود که از خط سامی اقتباس شده بود.

▪ خط مانی: که تلفیقی از خط آرامی و غربی بود.

▪ خط سریانی: که از این خط کوفی و نسخ پدید آمده است.

▪ خط کوفی در کوفه رواج داشت تا آنکه از روی آن خط نسخ و نستعلیق و چندی بعد از روی تعلیق به وسیله میرعلی تبریزی خط نستعلیق به وجود آمد و این خط به دست میرعماد حسینی قزوینی به سرحد کمال رسید ۲۵ حرف دارد.

▪ ابجد:

حروف ابجد عبارتند از: الف۱- ب ۲- ج ۳- د۴- ه ۵- و ۶- ز ۷- ح ۸- ط ۹- ی ۱۰- ک ۲۰- ل ۳۰- م ۴۰- ن ۵۰- س ۶۰- ع ۷۰- ف ۸۰- ص ۹۰- ق ۱۰۰- ر ۲۰۰- ش ۳۰۰- ت ۴۰۰- ث ۵۰۰- خ ۶۰۰- ذ ۷۰۰- ظ ۸۰۰- ض ۹۰۰- غ ۱۰۰۰

الفبای فارسی دارای ۳۲ حرف و الفبای عربی دارای ۲۸ حرف است و حروف عربی چ پ گ ژ ندارد.

▪ الفبای یونانی:

ـ آلفا

- بتا

- گاما

- دانا

- اپسیلون

- دتا

- اتا

- تتا

- یوتا

- گاتا

- لا مپرا

- مونو

- اکسی

- اومیکرون

- پی

- رو

- سیکما

- توار

- بسیلون

- فی

- خی

- یسی

ـ اومگا.

الفبای نابینایان (Braills) برعکس کرولا ل ها به وسیله نقطه ها و خطوط برجسته الفبایی اختراع شده است. الفبای برجسته را در سال ۱۸۵۲ لوی برایل فرانسوی ابداع کرد خود او فرزند یک نعلبند فرانسوی بود که بر اثر ضربه درفش چشمانش کور شد اما در همان حال نابینایی الفبای برجسته را ساخت که به نام او مشهور است.

▪ الفبای کرولال ها :

برای این نوع اشخاص یک سلسله حروف قراردادی به وسیله انگشتان دست بسته یا باز اختراع کرده اند که شامل ۲۵ حرف است و اشخاص کرولا ل با این علا یم می توانند همه چیز را بنویسند و بخوانند.

▪ الفبای تندنوی: hanb short:

این الفبا برای نوشتن نطق ها و خطابه ها اختراع شد. هر حرف آن مجموعا به جای دو یا سه حرف گذاشته می شود و از خطوط موازی و نیم دایره ها (نیم دایره ها) تشکیل می گردد.

▪ الفبای مورس morse:

الفبای مورس را ساموئل مرس نقاش و فیزیکدان آمریکایی (۱۷۷۱-۱۸۷۲) برای سهولت مخابرات و تلگراف اختراع کرد و مرکب از خط و نقطه است. برای حروف ۳۷ عدد است و برای اعداد و نقطه گذاری ۲۶ علا مت گذاشته است و امروزه به وسیله دستگاه تایپ با این سیستم نقطه ها و خط ها از دستگاه فرستنده در دستگاه گیرنده نوشته شده و به صورت تلگراف آماده می شوند.